قسمت سوم
خب، تا اینجا هفت قانون اول رو بررسی کردیم و دیدیم که پیترسون چطور میخواد از ما یه نسخهی ارتقایافته و آپدیتشده بسازه. حالا وقتشه که بریم سراغ بقیهی قوانین، ببینیم دیگه چه نسخهای برامون پیچیده! 🚀
قانون هشتم: حقیقت رو بگو – یا حداقل دروغ نگو! 🤥
پیترسون میگه دروغ گفتن مثل اینه که یه بمب ساعتی رو داخل زندگی خودت کار بذاری. شاید در لحظه از زیر بار یه مشکل در بری، ولی در آینده حتماً کار دستت میده 💥. (مثلاً وقتی که میگی «دارم میام»، در حالی که هنوز توی رختخوابی و داری با اینستا اسکرول مرگبار میزنی! 📱)
اما چرا راستگویی انقدر مهمه؟ چون دروغ، یه جورایی مثل باگ توی سیستم عمل میکنه؛ یه دروغ کوچیک باعث میشه که مجبور بشی دروغهای بیشتری سر هم کنی و کمکم، خودتم نمیدونی که کی هستی و چی میخوای. پس، بهتره همیشه راستشو بگی… یا اگه نمیتونی، حداقل دروغ نگی! 🤨
قانون نهم: فرض کن که طرف مقابلت ممکنه چیزی بدونه که تو نمیدونی 🧠🔄
(بله، حتی اگه طرف، یه آدم بهظاهر ساده باشه که سر کلاس، «عذر میخوام استاد» میگه و سوالی میپرسه که تو خودت جوابشو نمیدونی! 🤯)
پیترسون میگه باید با ذهن باز به حرفای بقیه گوش بدی، چون شاید یه نکتهی مهم بگن که تو بهش دقت نکردی 👂. معمولاً آدمها به جای اینکه گوش بدن، توی ذهنشون دارن جواب بعدی رو آماده میکنن. (مثل وقتی که وسط یه بحث داغ، هنوز طرف حرفش تموم نشده، ولی تو توی ذهن خودت داری یه جواب خفن میسازی که قراره حریفو بفرستی توی ناکاوت منطقی! 🔥)
حرف حساب اینه که، به جای اینکه فقط دنبال پیروزی توی مکالمه باشی، سعی کن واقعاً بفهمی که طرف مقابل چی میگه. شاید آخرش بفهمی که تو اشتباه میکردی، که البته اگه مغرورت اجازه بده، یه جورایی پیشرفت حساب میشه! 🏆
قانون دهم: با دقت کلماتت رو انتخاب کن! 🎯
خب، اینجا پیترسون وارد دنیای زبان و تاثیرش توی زندگی میشه. حرفش اینه که کلمات، فقط یه سری صدا نیستن؛ اونا میتونن دنیای تو رو بسازن یا خراب کنن 💔. (یعنی مثلاً اگه بگی «من شکست خوردم»، فرق داره با اینکه بگی «من یه تجربه یاد گرفتم» – البته اگه توجیه کردن بلد باشی! 😂)
مثلاً، آدمهایی که مدام خودشونو با کلمات تحقیر میکنن («من هیچوقت موفق نمیشم» یا «من آدم بیعرضهایام»)، واقعاً دارن یه طلسم روی خودشون میندازن که مانع رشدشون میشه ❌. پس، بهتره توی انتخاب کلماتت دقت کنی، چون ذهن، چیزی رو باور میکنه که بارها تکرار میکنی! ✨
قانون یازدهم: نذار بچههات کاری کنن که ازشون بدت بیاد! 🙄
اینجا پیترسون از فاز روانشناسی فردی میزنه توی تربیت فرزند و میگه اگه بچهای تربیت میکنی، باید حواست باشه که اونقدر لوس و بیمسئولیت بارش نیاری که ازش متنفر بشی! 🤦♂️
قضیه اینه که اگه از اول، بچه یاد نگیره که چه رفتارهایی درست نیست، بعدها جامعه اینو به روشهای سختتری بهش یاد میده 🔨. یعنی یا تو بهش یاد میدی که نباید هرچی دلش خواست بگه و هرجور دلش خواست رفتار کنه، یا دنیا اینو با تو سریهای سنگینتر بهش حالی میکنه. (مثلاً یه روز توی کار، رئیسش اونقدر نادیدهش میگیره که میفهمه همیشه «نظر دادن» بهترین ایده نبود! 😬)
قانون دوازدهم: وقتی سگ یا گربهای رو در خیابون دیدی، نوازشش کن! 🐱💛
آخرین قانون، یه پیام ساده اما عمیق داره: زندگی سخته، ولی لحظات کوچیک شادی رو از دست نده ✨.
گاهی اوقات، آدمها اونقدر توی مشکلاتشون غرق میشن که یادشون میره زندگی هنوز میتونه قشنگ باشه. پیترسون میگه اگه یه لحظه شادی برات پیش اومد – مثلاً یه سگ بامزه توی خیابون دیدی که داره دمش رو تکون میده – حتماً ازش لذت ببر 💖. اینجوری، مغزت یاد میگیره که زندگی فقط سختی و جنگیدن نیست، بلکه لحظات کوچیکی از زیبایی هم توش هست.
پس، دفعهی بعدی که یه گربهی ناز روی دیوار نشسته و داره بهت نگاه میکنه، به جای اینکه توی فکرت غرق بشی که «چرا این ماه پول کم آوردم؟»، یه دستی روی سرش بکش و چند لحظه لذت ببر 🐈.
نتیجهگیری: آیا این قوانین کار میکنن؟ 🧐
۱۲ قانون زندگی پیترسون، در نگاه اول شاید ساده به نظر برسن، ولی وقتی خوب روشون فکر میکنی، میبینی که عمیقتر از چیزی هستن که به نظر میان 🧠. این قوانین، یه نقشهی راه برای بهتر زندگی کردن هستن – نه یه نسخهی قطعی برای موفقیت 🚀.
مهمترین چیزی که باید از این قوانین بگیری، اینه که هر روزت رو یه قدم بهتر از دیروزت کن🔥. وگرنه، میتونی بشینی و غر بزنی که «این دنیا عادلانه نیست» و بعد هم برگردی سر همون چرخهی همیشگی! 🤷♂️
پس، کدوم یکی از این قوانین بیشتر به دردت میخوره؟ 🤔 توی زندگیت کدومو اجرا کردی و جواب داده؟ یا اصلاً موافقی که اینا مفیدن یا فکر میکنی چرته؟ توی کامنتا بگو ببینیم چی فکر میکنی! 👇👇